Журналистика мамандығын бала кезден армандадым. Осы мамандық иесі болғым келгені сонша, арманға деген алғашқы қадамдарым бастауыш сыныпта оқып жүрген кезде басталды. Алғашқы мақаламды «Қазақстан пионері» (Ұлан) газетіне, жоғарғы сыныпта «Көкшетау правдасы» (Көкшетау) газетіне беріп жүрдім. 

Кез келген адамның әдептілігі мен жан-дүниесінің сұлулығы ең алдымен балаға ақ сүтін беріп, әлпештеп өсірген ана жүрегінің жылуынан басталады. Бала бойындағы ең жақсы қасиеттер де ең алдымен анадан тарайды. 

Қазір мектеп түлектері ҰБТ сынағына дайындалып, оқу орны мен мамандықтарын қызу таңдау үстінде болар. Өмірде мамандықтың түрі көп. Ал, мамандық таңдау – тағдырыңды таңдау деген сөз. Мамандық –өмір сүруіңнің көзі болып табылатын және қандай да бір дайындықты, жауапкершілікті талап ететін еңбек қызметінің маңызды бөлігі.

Бірінші қыркүйек жаңа оқу жылы сыныптастарыммен кездесіп шұрқырасып жатырмыз. «Биыл сыныпқа жаңадан қыз келіпті «әдемі қыз ба?» деген сұрақ сыныптастарымның көкейінде жүр екен.

Бірде орыс көршіммен сөйлесіп отыр едім, оның «жұмыс істеген адамдар әр ұлттан құралу керек» деген сөзіне елеңдеп қалдым.

«Неге?» деймін? Сонда оның «Бірыңғай қазақтар жиналсаңдар бір- бірінің аяқтарынан шалып жұмыс істемейсіңдер» дегеніне ренжіп қалдым да, «Неге олай дейсің? Бұл айтқаның дұрыс емес, әрбір ұлттың жақсысы мен жаманы, әр ұлттың жалқауы мен еңбекқор адамы болады. Ал қазақтар туралы пікірің дұрыс емес» деп едім, үндемей қалды.